“Ludzie dają z siebie wszystko wtedy, gdy kieruje nimi pasja, i gdy robią coś, co sprawia im przyjemność. Ta zasada sprawdza się w odniesieniu do dramatopisarzy, rzeźbiarzy czy przedsiębiorców. Z informatykami jest dokładnie tak samo.”
Niemal natychmiast po prezentacji Apple II na Targach Komputerowych West Coast, przystąpiono do szeroko zakrojonej akcji promocyjnej. W Apple nie brakowało koncepcji, by sobie z tą kwestią poradzić.
Zakładanie firmy, zwłaszcza produkującej wyspecjalizowany asortyment skierowany do wąskiego kręgu odbiorców, w okresie powojennym było krokiem, na który zdobywali się desperaci i szaleńcy, albo… odważni wizjonerzy.
Już w dzieciństwie Steve Wozniak marzył o zostaniu inżynierem, co z pewnością było sporą zasługą ojca, który często powtarzał: „Jako inżynier możesz zmienić zarówno swój świat, jak i sposób życia wielu innych ludzi”. Rozpalało to wyobraźnię małego chłopca, który po latach – już jako dorosły – przyzna: „Do dziś uważam, że inżynierowie należą do arcyważnych ludzi na świecie”.
Od pierwszych chwil istnienia Facebooka Mark Zuckerberg miał pewną obsesję. Przy każdej możliwej okazji wspominał, że chce przekształcić serwis w platformę. Miał na myśli umożliwienie innym udostępnianie ich oprogramowania na łamach Facebooka, podobnie jak Microsoft czy Macintosh są platformami dla aplikacji stworzonych przez zewnętrznych programistów.
TheFacebook był książkowym przykładem tego, co ekonomiści nazywają „efektem sieci”. Produkt bądź usługa generuje efekt sieci, jeśli jego wartość rośnie ponad proporcjonalnie dla wszystkich użytkowników z chwilą dołączenia nowej osoby. Skoro każdy nowy użytkownik wzmacniał usługę, wzrost prowadził do jeszcze większej eskalacji. Ten efekt nie był specyficzny tylko dla TheFacebook – obserwowano go już wcześniej w przypadku AOL, samego Internetu, a nawet stacjonarnych telefonów…
Finanse osobiste, Giełda, Nieruchomości, Postacie
Zmieniamy się dla Ciebie – więcej wiedzy, więcej inspiracji
Drodzy czytelnicy Twojej Drugiej Pensji. Po dłuższym czasie przerwy melduje się Łukasz Tomys 🙂
Za nami trudny czas pandemii, który wszystkim dał się we znaki. Nie było łatwo. W moim przypadku szczególnie dał się odczuć/dał się we znaki problem zamykanych co jakiś czas szkół i przedszkoli – ze względu na trójkę moich dzieci. Wierzcie mi, że przebywanie z trójką pociech – choćby najwspanialszych – w zamknięciu przez kilka dni to nie jest coś przyjemnego. Do tego zamknięty basen, co sprawia, że naprawdę trudno złapać oddech, wyluzować się i spojrzeć na wszystko z dystansem.
Rockefeller. Nazwisko, które wielu ludziom – i słusznie – kojarzy się z sukcesem w biznesie. Postacią, która zapoczątkowała tę pomyślność w interesach całego rodu, był John Davies Rockefeller. Człowiek tajemniczy, o wybitnej intuicji i niebojący się podejmować ryzyka. Urodzony w rodzinie pełnej sprzeczności, balansującej pomiędzy naukami gorliwej religijnie matki, a ojcem z podwójną tożsamością. Potrafił jednak wytyczyć sobie jasny cel w życiu – być bogatym i niezależnym. Jak mu się to udało? Zapewne nie tylko dzięki wrodzonym i nabytym umiejętnościom. Napotkani ludzie, rodzina; czas, w którym żył – to wszystko złożyło się na jego fenomen.
Oprócz inwestowania Warren pragnął podjąć dodatkową pracę. Poprosił więc ojca o posadę w jego firmie. Howard mimo że czuł dumę, to zarazem była to dla niego dość dziwna sytuacja. Wszak Warren był już wtedy od dawna samodzielnym przedsiębiorcą, z bagażem doświadczeń zawodowych, których nie powstydziłaby się większość obrotnych 30-latków. Zdecydował się przyjąć syna do firmy Buffett-Falk. Zanim jednak to nastąpiło wysłał Warrena na rozmowę rekrutacyjną do największej firmy brokerskiej w Omaha – Kirkpatrick Pettis. Chciał wiedzieć, co oferują najlepsi w mieście.
Dnia 21 grudnia 1937 roku film „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” został pokazany publiczności w Carthay Circle Theather w Los Angeles. Wywołał ogromne wrażenie. Początkowo Disney się przeraził, gdy niemal jedna trzecia widzów opuściła seans, nim upłynęło 75% czasu akcji. Odżyły wówczas lęki, że może ponadgodzinny film animowany jest jednak za długi do oglądania.